Wordpress Themes

ဒီမနက္ အီးေမးလ္ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ကိုစိုးဝင္ၿငိမ္းပို႔ထားတဲ့ တေၾကာင္းထဲေသာစာတန္းကေလးက ဆီးႀကိဳလို႔ေနပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မဂၤလာမရွိႏိုင္တဲ့ သတင္းတပုဒ္ပါ “ခုမနက္ ၇ နာရီ ၁၅ မိနစ္က ပန္းခ်ီဝသုန္တေယာက္ တီဘီေရာဂါနဲ႔ ကြယ္လြန္ရွာၿပီ” ဆိုတဲ့သတင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာ ျဖစ္ရတယ္ ဆိုတာေလာက္နဲ႔ မလံုေလာက္ဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕ ပန္းခ်ီသေဘာတရားေတြ၊ ေကာက္ေၾကာင္းေတြ က်မဘာမွမေျပာလိုပါဘူး .... ေျပာမယ့္သူေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ က်မက ပန္းခ်ီနဲ႔ လံုးလံုးမနီးစပ္သူျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာဝသုန္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်မရဲ႕စီပံုးမွာ ေမာင္တေယာက္ကဝင္ေရးသြားတယ္ ဆရာဝသုန္႔ကို ဆံုး႐ႈံးတာ ပန္းခ်ီဆရာတေယာက္တင္မဟုတ္ဘူး ဝတၳဳတိုေရးသူတေယာက္ပါ ဆံုး႐ႈံးရတာတဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဆရာဝသုန္ရဲ႕ ဝတၳဳတိုေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်မဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ ဘာဝတၳဳတိုေတြလဲဆိုတာေတာ့ မေျပာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဝတၳဳတိုအေရးေကာင္း သူတေယာက္ ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ သတိရသူမ်ားရွိရင္ က်မကို သတိေပးေစခ်င္ပါတယ္။

ဆရာဝသုန္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ က်မရဲ႕ မ်က္စိထဲမွာေျပးျမင္လိုက္ရတာက က်မတို႔ငယ္ငယ္က လစဥ္ေစာင့္ဖတ္ရတဲ့ မဂၢဇင္းအခန္းဆက္ ႐ုပ္ျပေတြပါ။ ဆိုရရင္ က်မ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳရဲ႕ လကၤာဒီပခ်စ္သူ တို႔ ခ်စ္ေသာပါဒဧကရီတို႔ကို ႀကိဳက္လြန္းလို႔ အခါခါ ဖတ္ခဲ့ေပမယ့္ ဆရာဝသုန္႔ရဲ႕ လက္ရာ ႐ုပ္ျပေတြကိုက်ေတာ့လည္း က်မတို႔ ရင္ခုန္စြဲမက္စြာနဲ႔ ေစာင့္ဖတ္ရျပန္ပါတယ္။

က်မမ်က္ေစ့ထဲမွာ ခုထိ ဆရာသ႐ုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ ဒႆဂီရိကို ျမင္ေနတုန္းပဲ။ ၿပီးေတာ့ ရာမ၊ လကၡဏနဲ႔ သီတာ၊ ညီေတာ္ဘိဘိသန၊ ဂမၻီ ... ၿပီးေတာ့ .... ဇာတ္ေကာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ..။ ၿပီးေတာ့ ခ်စ္ေသာ ပါဒဧကရီဟာလည္း ဆရာခ်စ္က စာနဲ႔ ဖဲြ႕ႏုိင္သမွ်လွေအာင္ ဖြဲ႕ထားသမွ် ဆရာဝသုန္က သူ႔စုတ္ခ်က္နဲ႔ ခ်ယ္မႈန္းထားတာ စာလံုးေတြကိုမီတယ္လုိ႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ ပါဒဧကရီရဲ႕ အလွနဲ႔ မာနေတြက ဝတၳဳဖတ္ၿပီးတဲ့က်မကို ထပ္ဖတ္ဖို႔ ထပ္ၾကည့္ဖို႔ ဆြဲေဆာင္လြန္းလို႔ လတိုင္း အဲဒီစာအုပ္ေတြကို ေမွ်ာ္ရတာ အေမာပါ။ ပါဒဧကရီရဲ႕ မာနေရာင္လက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြက ဆြဲေဆာင္လြန္းလို႔ တလ တလ အျမန္ကုန္ပါေစဆုေတာင္းခဲ့ရတာ။ က်န္ေသးတယ္ ပန္းခ်ီဆရာေလး ဒီပါရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့ ႐ုပ္ပံုလႊာ ....။

က်မအမွတ္မမွားဘူးဆိုရင္ ခ်စ္ေသာပါဒဧကရီက ပန္မဂၢဇင္းမွာ အခန္းဆက္၊ လကၤာဒီပခ်စ္သူက ႐ႈမဝ အခန္းဆက္ ေနာက္ၿပီး ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ ဦးစံရွားက ခ်ယ္ရီအခန္းဆက္လို႔ ထင္ပါတယ္။ မွားခ်င္လည္း မွားႏိုင္တဲ့အတြက္ ျငင္းခ်င္တဲ့သူေတြ ျငင္းႏိုင္ပါတယ္။ ဆရာဝသုန္ဆြဲတဲ့ ဦးစံရွားမွ တကယ့္ ဦးစံရွားလို႔ က်မ ငယ္ငယ္က ထင္ခဲ့ဖူးတာပါ။ ဒီပန္းခ်ီဆရာ တကယ့္ဦးစံရွားေရွ႕မွာမ်ား သြားထိုင္ၾကည့္ေရးထားလားလို႔ကို ထင္ခဲ့ဖူးတာ။ အဲဒီ ၃ ခုလံုး ႐ုပ္ျပစာအုပ္အျဖစ္နဲ႔ ထြက္ခဲ့ပါတယ္။

က်မ ဆရာဝသုန္႔ကို အေဝးကပဲျမင္ဖူးပါတယ္။ သူက က်မဦးေလးေတြနဲ႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္းႏွီးတယ္။ က်မဦးေလးေတြက ပန္းခ်ီလည္းေရးၾကၿပီး ပန္းခ်ီသမားကို ခ်စ္ၾကတဲ့သူေတြကိုး။ ေနာက္ က်မေမာင္အငယ္ေကာင္ ယဥ္ေက်းမႈတကၠသိုလ္မွာ ပန္းခ်ီေမဂ်ာတက္ေတာ့ ဆရာ့ရဲ႕သား မိ်ဳးထြန္းနဲ႔ သိခြင့္ရတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕တခ်ိဳ႕ေသာ အခ်စ္ဆံုးေရာင္းရင္းႀကီးေတြနဲ႔ က်မ ဦးေလးသားခ်င္းလို ရင္းႏွီးေပ မယ့္ ဆရာနဲ႔ေတာ့ တခါမွ စကားေတာင္မေျပာျဖစ္ပါဘူး။

က်မၾကားဖူးသေလာက္ ဆရာကမာနႀကီးတယ္တဲ့။ သူ႔ရဲ႕မာနက အကန္႔အသတ္နဲ႔ ... စာသမားေတြ ပန္းခ်ီသမားေတြအေပၚမွာ ႀကီးတာမဟုတ္ပါဘူး။ တျခားနယ္ပယ္က အနံႀကီးကြင္းက်ယ္ေတြနဲ႔ဆို မာနႀကီးတယ္လို႔ေျပာတာပါ။

အငယ္ေကာင္ကို အေၾကာင္းျပဳလို႔ က်မက ပန္းခ်ီသမားေတြကို ရင္းႏွီးခင္မင္ပါတယ္။ မနက္က ဆရာ့သတင္းကို ဆရာ့သားမ်ိဳးထြန္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ပန္းခ်ီဆရာေတြကို တေယာက္ခ်င္းစီ လိုက္ေျပာ ျဖစ္ပါတယ္ (အြန္လိုင္းကေနပါ)။ က်မေျပာမွ သူတို႔သိၾကတာ။ သူတို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္ မေကာင္းၾကဘူး။ ဝလံုးကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းသြားလိုက္မယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ က်မကေတာ့ မသြားႏိုင္ ဘူးေပါ့။ စိတ္မွန္းနဲ႔ပဲ ဆရာ့ကို ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။

ပန္းခ်ီအေၾကာင္းကို က်မေသခ်ာမေျပာတတ္ပါဘူး။ သို႔ေသာ္ က်မသိသေလာက္ ဒီေခတ္ မ်ိဳးဆက္သစ္ ပန္းခ်ီဆရာေတြ မ်ားလာေပမယ့္ ဆရာ့လိုင္းမ်ိဳးေရးတဲ့သူ တေယာက္မွ မရွိပါဘူး။ မၾကာခင္မွာ လုပ္မယ့္ မဂၢဇင္းသ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေရးတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာေတြျပပြဲလုပ္ရင္ ဆရာ့ကားေတြလည္း ပါမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။ ဆရာက မဂၢဇင္းသ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေတြကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးတာကိုး။

မၾကာခင္ကမွ ဆရာ့ရဲ႕ ေဒါ့ကူမန္ထရီေလး အတြက္ ဒါ႐ိုက္တာ ၾကည္ျဖဴရွင္က ဆုရခဲ့ေသးတာေနာ္။ ဆရာက ႐ုပ္ရွင္ထဲလည္း ဝင္ၿပီး သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသးတယ္လို႔ မေမၿငိမ္းကေျပာျပတယ္။ က်မကေတာ့ ေသခ်ာမမွတ္မိပါဘူး။ ဆရာဦးဝင္းေဖ႐ုိက္တဲ့ “ျမင့္မိုရ္ထက္ျမင့္ေသာ” မွာ စိတၱဇေဝဒနာရွင္အျဖစ္ ဝင္သ႐ုပ္ေဆာင္ေပးရတာလို႔ ေျပာပါတယ္။

ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ က်မတို႔အားလံုးအတြက္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အႏုပညာသမားတေယာက္ ဆံုး႐ႈံးရျပန္တာပါ။ အဖိုးတန္ အႏုပညာသမားေတြဟာ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေႂကြလြင့္ရေတာ့မွာလားလို႔ တေယာက္ သြားတိုင္း တခါ က်မေၾကေၾကကြဲကြဲ နာနာက်င္က်င္ စဥ္းစားမိတယ္။

ညေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြက အမ်ားႀကီးပါ ... ဒါေပမယ့္ ဝသုန္ ဆိုတဲ့ ၾကယ္ကေတာ့ တပြင့္ထဲ ...။

****

ေနာက္ဆက္တြဲ။ ။ ပန္းခ်ီဝသုန္႔အေၾကာင္း အေသးစိတ္ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ကိုေတာေက်ာင္းက ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးျပထားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အတိုဆံုး ဝတၳဳတိုေလးကိုေတာ့ နန္းညီ ဆီမွာ သြားဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။