ဝတၳဳတို ၁၈
ေယာင္ဝါးဝါး အရိပ္
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ၂၀၀၇ ထဲမွာ ထုတ္တဲ့ ပိေတာက္ပြင့္သစ္မွာ ပါဖူးတဲ့ ဝတၳဳတိုေလးတပုဒ္ကို ေမးလ္နဲ႔ ပို႔ေပးပါတယ္။ စာ႐ိုက္ဖို႔ပ်င္းတာနဲ႔ အေတာ္ပဲဆိုေတာ့ ဒီဝထၱဳေလးကိုပဲ တင္ေပးလိုက္ပါၿပီ။ လူေတြက ကိုယ္စိတ္ကုန္တဲ့ အရာျဖစ္ေနဦးေတာ့ လုပ္ေနက်အက်င့္လို ျဖစ္သြားရင္ မလုပ္ရေတာ့တဲ့ ေန႔မွာ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္သြားၾကတာခ်ည္းပဲ … က်မနဲ႔ အျမင္ခ်င္းေတာ့တူခ်င္မွ တူမယ္ေပါ့ေလ .. ဖတ္ၾကည့္ေပးပါဦးေနာ္။ (ေက်းဇူးျပဳၿပီး တခ်က္စီ ကလစ္လုပ္ ဖတ္ပါေနာ္။ အားရင္ ျပန္႐ိုက္ၿပီး တင္ေပးပါမယ္ :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ဝတၳဳေလး အရမ္းစိတ္ဝင္စားဖို ့ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ အေျပာင္းအလဲက ရုတ္တရက္ၾကီး ဆိုေတာ့လည္း ဘယ္ေနတတ္ပါ့မလဲေနာ္။
ဒီ၀တၳဳကို ၾကိဳက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ scan ဆြဲထားတာ မနည္းဖတ္လိုက္ရတယ္ အမေရ း)
အင္း ဟုတ္တယ္... အဲလုိပဲ လူေတြမွာ ျဖစ္တတ္တယ္..
Post a Comment