tag
တကယ္ေတာ့ ဘာလဲ သိပ္မသိပါဘူး။ အမေမၿငိမ္းက လူႏိုင္မို႔လို႔ tag တယ္တဲ့။ ဒီေလာကကို ေရာက္လာတာမၾကာေသးေတာ့ ဘုမသိဘမသိနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးဝင္ဆင္ႏႊဲၾကည့္တာပါ။ ဒီလိုပဲ tag လုပ္ရင္ ေရးရတယ္ လို႔ ၾကားဖူးတာကိုး။ မမိုးခ်ိဳ ေျပာသလို ေျပာရရင္ သိပ္လည္း ပင္ပမ္းတာမဟုတ္ဘူးေလ ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လိုပဲ စာေရးစရာ ရွိေပမယ့္ ေရးရမွာ ပ်င္းတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ ေပါ့။
ကိုယ့္ရဲ႕နာမည္ … တူးတူးသာ
ကိုယ့္ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီလိုေခၚတယ္ … တူးတူး ေပါ့၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ တူး တလံုးထဲ။ ငယ္တဲ့သူေတြကေတာ့ မတူးတဲ့ (႐ုပ္ရွင္ထဲက ဟာသ သ႐ုပ္ေဆာင္အမႀကီးသာ ေျပးျမင္လိုက္)
ကိုယ္ဒီမွာေနတယ္ … ယာယီေနရာတခုေပါ့
ကိုယ့္ဆီဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္ … ဖုန္းဆက္မယ့္သူေတြက ေႂကြးရွင္ေတြပဲရွိမယ္ထင္တယ္။
အေရာင္ဆိုရင္ …. ခရမ္းျပာ
အဝတ္အစားဆိုရင္ … တီရွပ္၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္၊ ခ်ည္သားေဘာင္းဘီရွည္
အစားအစာဆိုရင္ …. အိုက္စကရင္ (အင္း .. ေမးထားတာ ေသာက္စရာက်ေတာ့မပါဘူး)
ပစၥည္းဆိုရင္ … ဂစ္တာ
သီခ်င္းဆိုရင္ … ေရာ့ခ္
စာေရးဆရာ … အမ်ားႀကီးပဲ
စာအုပ္ …. ဒါလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါေပမယ့္ ခင္တဲ့သူတိုင္းကို ညႊန္းမိတဲ့စာအုပ္ တအုပ္ေတာ့ရွိတယ္ အဲဒါက ဂၽြန္စတိန္းဘတ္ရဲ႕ “ေတာ္တီလာဖလက္” ကို ဆရာေမာင္ထြန္းသူက “တို႔ဘဝ တို႔ကမၻာ” ဆိုၿပီး ဘာသာျပန္ထားတဲ့စာအုပ္။
လိုက္ဖ္စတိုင္ …. ေပါ့ေပါ့ပါးပါး၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္၊ ေအးရာေအးေၾကာင္းပဲ
ကိုယ့္ရဲ႕ဝါသနာ … တခုထဲ ဆိုရင္ေတာ့ စာဖတ္တာ ၄၊ ၅ ခုေလာက္ေျပာခြင့္ရွိမယ္ဆိုရင္ ေတာ့ စာေရးတာ၊ သီခ်င္းဆိုတာ၊ ဂစ္တာတီးတာနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တာ ကိုပါ ထည့္လို႔ရပါတယ္။
အလုိခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္ …. ခုေလာေလာဆယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဆာလစ္ဂစ္တာေကာင္းေကာင္း တလံုး (တြဲလ်က္ အမ့္နဲ႔ေဘာက္စ္ေလးပါ ပါရင္ေတာ့ ပိုမိုက္သေပါ့)
ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူက …. အေမ (ရန္ေတာ့နည္းနည္းျဖစ္တယ္) နဲ႔သားမ်ား
ကိုယ့္ရဲ႕အေလးစားဆံုးသူက … အေဖ ပါ
ကိုယ့္ရဲ႕အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း … ခင္ပြန္း (သူ႔ကိုလည္း တေနရာထည့္မွျဖစ္မယ္ေလ) နဲ႔ က်မရဲ႕ေမာင္ေလးပါ
ကိုယ့္ကိုအမ်ားဆံုးနားလည္မႈေပးႏိုင္သူ … က်မရဲ႕ အကိုႀကီးနဲ႔ ေမာင္ေလးေပါ့
ကိုယ့္ရဲ႕အမုန္းဆံုးသူက … မေမြးေသးဘူး
ရင္အခုန္ရဆံုးအခ်ိန္ … သားငယ္ေလးေမြးဖို႔ ခြဲခန္းဝင္ခါနီးအခ်ိန္ (ခြဲမွာကိုရင္ခုန္တာ မဟုတ္ဘူး။ သားေလးကိုယ္လက္အဂၤါျပည့္စံုပါ့မလားဆိုၿပီး စဥ္းစားရင္း ရင္ခုန္တာ)
အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္ … လကုန္ခါနီးဘိုင္ျပတ္ခ်ိန္
အမွတ္တရေန႔ … အမွတ္တရေတြ မွတ္ရင္းမွတ္ရင္းနဲ႔ အမွတ္ တရာျဖစ္ေနၿပီ
ဆုေတာင္းတိုင္းသာျပည့္မယ္ဆိုရင္ ေတာင္းမယ့္ဆု … သူငယ္ခ်င္းေတြ အရက္ဝိုင္းမွာ ေျပာသလိုေျပာခ်င္တယ္ … “ဘာမွမလုပ္ဘဲ ႀကီးပြားပါေစ”
အခ်စ္ဆိုတာ … ႀကံတေခ်ာင္းလိုပဲ ... ခိ်ဳလည္းခ်ိဳတယ္ … ႀကိတ္ဖတ္လို အမႈိက္ေတြလည္း ေရာေနသေပါ့
အမုန္းဆိုတာ … အသံေတာင္မၾကားခ်င္ဘူး
အလြမ္းဆိုတာ … ေျပာရတာေကာင္းေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ခံရခက္တဲ့ေဝဒနာ
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ … အလွဆံုး
ဘဝဆိုတာ … အဓိပၸာယ္မဖြင့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို … ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ။ ေမာေနၿပီ
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ … စပယ္ပန္းျဖဴျဖဴလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြလိုပဲ ေမႊးလည္းေမႊး၊ ခ်စ္စရာလည္းေကာင္း၊ လွလည္းလွ။
ခ်စ္သူဆိုတာ … မုန္းသူ မဟုတ္ဘူးေပါ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဒီလိုထင္တယ္ … နည္းနည္းအပ်င္းထူ၊ မ်ားမ်ားေတြေဝ
ကိုယ့္ရဲ႕လက္စြဲေဆာင္ပုဒ္က ... ရယ္တတ္ေအာင္သင္
အေျပာခ်င္ဆံုးစကားတခြန္း …. ဟင့္အင္း (အားနာနာၿပီး ခဏခဏ ဟုတ္ကဲ့ လုပ္ရလြန္းလို႔)
Tuesday, September 09, 2008
|
Labels:
tag
|
This entry was posted on Tuesday, September 09, 2008
and is filed under
tag
.
You can follow any responses to this entry through
the RSS 2.0 feed.
You can leave a response,
or trackback from your own site.
2 comments:
တူးမွ ဘေလာ့ရွိတာ မသိဘူး။ ေမၿငိမ္းတက္ထာေတာ့မွ သိတာ.
ခုလာဖတ္တယ္ေနာ္.. အမအားတဲ့အခါ လင့္ခ်ိတ္ဦးမယ္ ..
မိုက္တယ္ဗ်ိဳ႔.. မအားလို႔ ေ၇းပါ့မလားေတာင္ ပူေနတာ..။
Post a Comment