tag 2

ေပ်ာ္လိုက္တာ တက္ဂိမ္းထဲ ဝင္ပါရျပန္ၿပီ။ လူက ပ်င္းသာပ်င္းတာ အဲလိုပါေလယာေလးက လုပ္ခ်င္သား..ပလာတာတျခမ္းမည္းတယ္ ဆိုတဲ့ ကိုဂ်ဴလိုင္ေရ႕ (အဲလိုပဲ ဂုဏ္ပုဒ္တခုခု ထည့္ေျပာရတယ္ဆိုလို႔) ေရးၿပီဗ်ိဳ႕။

ျဖစ္သလိုစားတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာခိုင္းေတာ့ အင္းစိန္ဂ်ီတီအိုင္ အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသူဘဝကို သတိရတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိ ျဖစ္သလိုလဲဆို ေတာ္ေတာ္ကို ျဖစ္သလိုပါ။ ေက်ာင္း ေဆာင္က ေကၽြးတာပဲ စားရတဲ့ဘဝကိုး။ ဒုတိယ ႏွစ္ဝက္ေလာက္ထိေတာ့ အသားဟင္း ျမင္ဖူးလိုက္ပါရဲ႕။ ေနာက္ေတာ့ ဘဲဥတလွည့္ ငါးတလွည့္ ညေနခင္းမ်ား။ ပဲဟင္း မနက္ခင္းမ်ားကို ေနာက္ဆံုးႏွစ္ၿပီးတဲ့ထိ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာ ေပ်ာ္ေနတာနဲ႔ အဲဒါကို ျဖစ္သလိုလို႔ တခါမွ မထင္ခဲ့ဘူး။ အိမ္က လုပ္ေပးလိုက္တဲ့ ငပိေက်ာ္လို၊ အမဲေက်ာ္လိုဟာမ်ိဳးကလည္း အားလံုးဝိုင္းတြယ္တာနဲ႔ တမနက္ေတာင္ မခံ။

က်မက အစားအေသာက္ေတာ့ သိပ္ေဂ်းမမ်ားဘူး။ ဘာျဖစ္ျဖစ္စားတယ္။ ျဖစ္သလို စားေနရတယ္လို႔လည္း တခါမွ ေတြးၿပီး ဝမ္းမနည္းဖူးဘူး တကယ္ပါ။ ေျခေလးေခ်ာင္းထဲမွာလည္း စားပြဲေတြ ကုလားထိုင္ေတြကလြဲရင္ အားလံုးစား။ ေျခ ၂ ေခ်ာင္းကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ ...။ ခု ထိုင္းမွာ အျပင္ထြက္စားလို႔ ေဘာ္ဒါေတြက ဘာစားခ်င္ စိတ္ကေလးမ်ားရွိတယ္လို႔ မျဖစ္ဘူးလား ေမးရင္ က်မက ဟင့္အင္းပဲ။ သူတို႔မွာတာ အကုန္စားတာကိုး။ ဒီေတာ့ သူတို႔က က်မကို ကဲ့ရဲ႕တယ္။ လူဆိုတာ ဘာေလးေတာ့ စားခ်င္လိုက္တာဆိုၿပီး ရွိသင့္တယ္ေပါ့ေလ (သူတို႔ အဆိုအရ Plan ေလးေတာ့ ရွိရမယ္ေပါ့)။ ခက္တာက က်မမွာ အဲလိုကိုမရွိတာ။

ျမန္မာျပည္မွာလည္း က်မက လက္ဖက္ရည္ ေကာင္းေကာင္းကလြဲရင္ ဘာမွမမက္ဘူး။ လက္ဖက္ရည္ ေကာင္းေကာင္းမရွိတဲ့ေနရာ ေရာက္သြားရင္ေတာ့ နည္းနည္း စိတ္ညစ္တာေပါ့။ ဒီေလာက္ပဲ။ (ခုလည္း ေတာ္ေတာ္ လြမ္းတယ္)

ခ်ဥ္ရည္ဟင္းနဲ႔ ငါးပိေထာင္းေတာ့ ႀကိဳက္တယ္။ ဒါလည္း မရွိမျဖစ္မဟုတ္ဘူး။ ႀကံဳရင္ေတာ့ စားတယ္။ က်မက ဘာႀကိဳက္ပါတယ္ သိပ္မေျပာတတ္ေပမယ့္ ဟင္းေတာ့ နည္းနည္းပါးပါး ခ်က္တတ္ပါတယ္ (က်မအဲလို ေျပာရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြက လံုးဝမယံုဘူး၊ က်မကလည္း မယံုပါေစနဲ႔ဘဲ ဆုေတာင္းေနရတာ)။ စိတ္ဝင္စားတဲ့ အခ်ိန္ မ်ိဳးဆို ေသခ်ာအခ်ိန္ယူၿပီး ေကာင္းေကာင္းေလး ခ်က္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ဝင္စားတဲ့ အခ်ိန္ဆိုတာလည္း ခပ္ရွားရွားရယ္။ ေနာက္ၿပီး က်မရဲ႕ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းထဲမွာ အရမ္းကို ဟင္းခ်က္ေကာင္းတဲ့ တေယာက္ ရွိတယ္။ သူရွိေနေတာ့ က်မက ေရသာခိုတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုခ်က္စားၿပီဆို က်မက ေယာင္ေျခာက္ဆယ္ လုပ္ေနလိုက္ေရာ။ သူက ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့ထိ က်မဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူးထင္တာ။ ေနာက္မွ သိသြားၿပီး သတ္သတ္မွတ္မွတ္ နင္က ဘာအသုတ္သုတ္ခဲ့။ နင္က ဘာခ်က္ခဲ့ အဲလို ဗီတိုအာဏာနဲ႔ခိုင္းေတာ့တာ။ ဟိ။

က်မကံေကာင္းတာက သူငယ္ခ်င္းေယာက္်ားေလးေတြထဲမွာလည္း ဟင္းေတာ္ေတာ္ အခ်က္ေကာင္းတဲ့ သူေတြရွိတယ္။ ဝါသနာလည္းေတာ္ေတာ္ပါၾကတာ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လည္းဆိုရင္ တခါ က်မတို႔ အိမ္မွာ စားၾကေသာက္ၾကဖို႔ လုပ္ေတာ့ အဲဒီသူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္က သူတို႔ဘာမွမလုပ္ဘူး က်မပဲလုပ္ဆိုၿပီး ေပၿပီးေန ၾကတယ္။ က်မကလည္း ဘာမွမလုပ္ေပးပါဘူး ၾကက္ဥေလးေၾကာ္ေပးမွာပါ အဲဒါ က်မဆီအိုးတည္ထားတုန္း ဆီက်က္တဲ့ အန႔ံလည္း ထြက္လာေရာ ၂ ေယာက္စလံုး မီးဖိုထဲကို ေျပးလာၾကတာ။ ၿပီးလည္း ၿပီးေရာ က်မလက္ ထဲက ေယာင္းမကို သူယူမယ္ ငါယူမယ္နဲ႔ လုၾကေရာ။ အဲလိုေကာင္ေတြ ရွိေနမွေတာ့ က်မက အၿငိမ့္ေပါ့။

ေနာက္က်မက တေယာက္ထဲအတြက္ဆို ဘာမွမယ္မယ္ရရ လုပ္မစားဘူး။ ပ်င္းတယ္။ ေဘးမွာ စားမယ့္သူ ရွိတယ္၊ မခ်က္မျဖစ္ ခ်က္ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ခ်က္ေပးပါတယ္။ ကိုယ့္ဗိုက္အတြက္ေတာ့ သိပ္မယ္မယ္ရရ လုပ္မေနဘူး။ အဲဒါကို ျဖစ္သလို လို႔ ေျပာရင္ ျဖစ္သလိုေပါ့ေလ။ ဟင္းခ်က္ရမွာထက္ ၿပီးသြားရင္ ရွင္းလင္း ေဆးေက်ာရမွာ ပိုမလုပ္ခ်င္ဘူး (ဂလို မိန္းမပီသတာ)။ အစားတလုပ္အတြက္ အပင္ပမ္းခံတဲ့သူေတြကိုလည္း အံ့ၾသတယ္။ အံ့ၾသေပမယ့္ ေရလည္ခ်ီးက်ဴးတယ္။ ေလးစားတယ္။ ဂုဏ္ျပဳတယ္၊ မွတ္တမ္းတင္တယ္၊ ေက်းဇူး တင္တယ္ (အဲလိုမေျပာရင္ ေခၚမေကၽြးေတာ့မွာစိုးလို႔)။ သူမ်ားက တကူးတက ခ်က္ၿပီးေခၚေကၽြးရင္ေတာ့ သိပ္ျငင္းေလ့မရွိပါဘူး။ အခင္မင္ ပ်က္မွာစိုးလို႔ပါ။

က်မဘဝမွာ ျဖစ္သလိုဆိုတဲ့ အခ်ိန္တခ်ိန္ေတာ့ ႀကံဳဖူးတယ္။ အစ္ကိုတေယာက္ ဂႏၶမာပန္းေတြ စိုက္တဲ့ ကာလေပါ့။ အဲတုန္းက သူ႔ကိုသြားကူရင္း စိုက္ခင္းမွာပဲ သူတို႔နဲ႔တူတူ စားၾကတာ။ ရွိတာေလးကို ႀကံဳတဲ့သူက ခ်က္ေပါ့ေလ။ က်မအစ္ကိုႀကီးက ခ်က္တာမ်ားတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ညဘက္ ဖားေတြ ႐ိုက္လာေရာ။ အဲဒါကို အစ္ကိုႀကီးက ခ်က္တာ။ ဆီမရွိလို႔တဲ့ ... အေျပးခ်န္ပီယံ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ လိမ္းတဲ့ မုန္ညင္းဆီေတြ ထည့္ခ်က္ေရာ(သူ႔စိတ္ကူးထဲ ဆီဆို ဘာဆီျဖစ္ျဖစ္ရၿပီ ထင္ပံုရပါတယ္)။ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္ စားမလဲ။ မုန္ညင္းဆီနံ႔ နံေစာ္ေနတဲ့ ဖားသားဟင္းကို ၾကည့္ ၾကည့္ၿပီး ဗိုက္ေတြကဆာ ...၊ ထမင္းေတြခ်ည္း ေလြးရေတာ့တာ။ ေၾသာ္ ... ငါ့ချမာ ျဖစ္သလို စားေနရပါလား လို႔ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေတြးမိခဲ့ပါရဲ႕ ....။

သူမ်ားေတြလုပ္သလို ဆက္ tag ၾကည့္ဦးမွ ... ဟိ။ ကိုင္းလာေရာ့လဟယ္။ ၁။ အာရဲေဖ (ရြာမွာအဲလိုပဲေခၚတယ္ စိတ္မရွိနဲ႔) က ညီမေလး ဆုမြန္ ...နဲ႔ ၂။ ေဂၚဇီလာလိုလို ပုတ္သင္ညိဳလိုလို ေအာ္တတ္တဲ့ ေမာင္ေလး အန္ဒီ တို႔ေရ ... ေရးလိုက္စမ္းကြဲ႔ ျဖစ္သလို။

3 comments:

Moe Cho Thinn said...

ညီမ
အမလဲ ညီမ ဂိုဏ္း၀င္ တေယာက္ပဲ။
စားစရာဆို ခါးတာက လြဲရင္ ဂ်ီးမမ်ားရဲ
အကုန္ႀကိဳက္ေတာ႔ ခက္လွတယ္။

JulyDream said...

အိမ္လာလည္ျဖစ္ရင္ ဖားသားကို မုန္႕ညွင္းဆီနဲ႕ ျဖစ္သလို ေၾကာ္မေကၽြးပါနဲ႕ေနာ္။ ဖားသားက ေျခေလးေခ်ာင္းျဖစ္လို႕ပါ။ ဟဟ...

သက္တန္႔ said...

အမေရ...
ညီမက အခ်က္အျပဳတ္ထက္ သန္႔ရွင္းေရးကို ပိုစိတ္၀င္စားတယ္...
တစ္ေယာက္တည္းစာဆိုရင္ ျဖစ္သလိုပဲေပါ႔...
အမနဲ႔တူတယ္ေနာ္... :)